در هنگام در اختیار گرفتن مضراب سنتور بهاین نکات دقت فرمائید:
- مضراب روی بند نخستین انگشت و تا حدودی نزدیک به سر انگشتان قرار میگیرد.
- انگشت اشاره در حلقهی مضراب و سه انگشت؛ کوچک، انگشتری و وسطی زیر دم مضراب و انگشت شست روی دم مضراب در حدود حلقهی مضراب قرار میگیرد.
- بایستی دقت داشت که انگشت اشاره میبایست چسبیده به حلقهی مضراب قرار بگیرد و بین حلقه آویزان نباشد و سه انگشت دیگر زیر دم مضراب و به هم چسبیده باشد تا دم مضراب بهاین سه انگشت تکیه دهد و ثابت بماند.
- انگشت شست میبایست دقیقاً در مکان مشخص خویش قرار بگیرد و حتی یک میلی متر هم جا به جا نباشد.
- انگشت شست بایستی به گونهای روی دم مضراب قرار بگیرد که مضراب را ثابت نگه دارد و با تکان انگشتان زیر دم مضراب تکان نخورد.
- چنانچه مضراب از حیطهی انگشتان زیر دم مضراب به حرکت در آید، اشتباه است.
- مضراب قطعاً میبایست از منطقهی مچ دست تکان بخورد.
- در صورتیکه مضراب از بند نخستین انگشت دور و به بند دوم انگشت نزدیک شود، ممکن است به جای مچ، انگشتان تکان بخوردند که هنگام اجرای قطعات با مترونوم بالا با خلل مواجه گردیده و در دست گرفتن مضراب سخت میگردد و امکان دارد هنگام اجرا مضراب از دست رها شود.
برای مثال میخواهید خرک چهارم (لا) را به صدا دربیاورید:
- مضراب بین خرک سوم (سل) و چهارم (لا) فرود میآید که در این صورت: صدای مطلوبی از ساز نخواهید شنید. زیرا ضربهها به صورت یکسان روی هر چهار سیم زده نمیشوند و این سبب از کوک خارج شدن اولین سیم از خرک سوم و آخرین سیم از خرک چهارم میگردد.
- وقتی یک نت را اجرا نمودید، مضراب را روی سیم ثابت نگه ندارید، بلکه خیلی سریع مضراب را در فاصلهی ۱۵ سانتی متری بالای خرک قرار دهید و از آن جدا کنید. مثل توپی که به زمین میخورد و بر میگردد.
- هنگام فرود آمدن مضراب دقت کنید که مضراب روی خرکها نخورد، چون سبب ایجاد صدای نامطلوب و نازک شدن سیم و پاره شدن آن هنگام اجرا میگردد.
- محل فرود آمدن مضراب سنتور
- محل فرود آمدن مضراب سنتور در فاصلهی تقریبی چهار سانتیمتری خرکها باشد.
- ارتفاع تقریبی فرود آمدن مضرابها هم در حدود ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتری از سیمها میباشد.
- فاصلهها باید به طور دقیق رعایت شوند تا صدایی که از مضرابها به گوش میرسد یکسان و یکنواخت و زیبا باشند.